Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Τρίτη, 28 Ιουνίου 2011 09:26

ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ-ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ

Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(7 ψήφοι)

 

Υπάρχει στην εποχή μας μία πολύ διαδεδομένη αρρώστια, περισσότερο από τον καρκίνο και τις ανίατες ασθένειες. Αυτή η αρρώστια λέγεται κατάθλιψη-απελπισία, η οποία οδηγεί ακόμα και στην αυτοκτονία.

 

Σύμφωνα με στατιστική ''Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας'' 1.000 άνθρωποι αυτοκτονούν κάθε μέρα στον κόσμο. 340.000.000 ψυχές υποφέρουν από την μάστιγα του αιώνα μας, την κατάθλιψη και την απελπισία. Οι ψυχίατροι με τα ψυχοφάρμακα κάνουν χρυσές δουλειές στις μέρες μας.

Εμείς ως χριστιανοί δεν πρέπει να πέφτουμε σε αυτό το επίπεδο, γιατί για εμάς υπάρχει ελπίδα ο Χριστός ''ἐλπὶς οὐ καταισχύνει''.Σήμερα συναντάμε ανθρώπους που έχουν οικονομικά προβλήματα και το ψυγείο τους μένει για πολλές ημέρες άδειο και πρέπει να ενδιαφερθούμε και γι' αυτούς, αλλά υπάρχουν και ψυχές που είναι άδειες και απελπίζονται και πρέπει να σταθούμε δίπλα τους.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος είχε δύο πνευματικά τέκνα που έπασχαν από αυτή την ασθένεια της κατάθλιψης(=αθυμία κατά τους πατέρες) την οσία Ολυμπιάδα και τον Σταγείριο και τους έστελνε συχνά παρηγορητικές επιστολές. Βλέπουμε λοιπόν ότι η απελπισία αγγίζει ακόμα και τους εναρέτους ως μία δοκιμασία από το Θεό, η οποία στεφανώνει τους αθλητές που υπομένουν με πίστη, ''σκόλωψ ἐν τῇ σαρκί''.

Αν θέλουμε να περιγράψουμε την ψυχική κατάσταση του απελπισμένου, θα λέγαμε ότι μοιάζει π.χ. όπως όποιος έχει πυρετό δεν αισθάνεται καμία διαφορά στο γλυκό ή στο αλμυρό φαγητό,ούτε ευχαρίστηση νοιώθει,έτσι και ο απελπισμένος όλα τα ευχάριστα ή δυσάρεστα τα βλέπει όμοια με απαισιοδοξία.

 

Γιατί απελπιζόμαστε; Θα αναφέρουμε 5 λόγους.

   1ον.Επειδή μας πάνε στραβά τα πράγματα, δεν μας έρχονται όπως θα θέλαμε,φταίνε οι γύρω μας, φταίνε οι κακοί χειρισμοί μας,κάνουμε λάθη. ''Το σφάλλειν'' είναι ανθρώπινο, όταν όμως έρχονται αναποδιές, τότε είναι που πρέπει να κάνουμε και άλλη προσπάθεια. Ένας μύθος της ανατολής λέει πως δύο βάτραχοι έπεσαν μέσα στο γάλα σε βαθύ δοχείο, ο ένας απελπίστηκε και χωρίς πολλή προσπάθεια πνίγηκε, ο άλλος δεν το έβαλε κάτω, κουνούσε συνεχώς τα πόδια του, ώσπου το γάλα έπηξε, έγινε βούτηρο και κατάφερε με ένα άλμα να βγει από το δοχείο.

Ο διάβολος εκμεταλλεύεται την απελπισία μας, όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά, τα φουσκώνει αυτός περισσότερο και θέλει σταδιακά να μας σύρει στην απόγνωση ή στην αυτοκτονία, για να μας έχει αιώνια δικούς του. Λένε για τον Δημήτριο τον πολιορκητή, ότι οι αντίπαλοί του τον έτρεμαν πιο πολύ όταν έχανε, γιατί δεν απελπιζόταν, αλλά φούντωνε η μανία του στην επόμενη μάχη, ώστε η νίκη του ήταν τρομερή.

  2ον.Η απελπισία μπορεί να οφείλεται σε ψυχολογικούς λόγους, όταν ο άνθρωπος δεν έχει κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή, ούτε την κατά Θεόν ελπίδα. Για παράδειγμα στην Π.Δ. ο βασιλιάς Σαούλ είχε καταληφθεί από ένα πνεύμα μελαγχολίας, σκοτείνιαζε ο νους του, είχε φοβείες και ανασφάλειες, επειδή ζήλευε τον Δαυίδ, μέσα του προσπαθούσε να βρει ανάπαυση, άκουγε μουσική από την λύρα του Δαυίδ και κάπως παρηγοριόταν. Αντί όμως να οδηγηθεί στην ελπίδα, ο φθόνος του μεγάλωνε, ώσπου κατέφυγε σε μαγεία και τέλος στην αυτοκτονία με το σπαθί του. Δεν πήγε με το Θεό που γαληνεύει, αλλά με τους μάγους που φέρνουν ταραχή.

  3ον.Η απελπισία οφείλεται σε ιδεολογικούς λόγους: π.χ. υπήρχε ένας σύγχρονος φιλόσοφος στην Ευρώπη, ο Σοπενχάουερ, γνωστός ως ο πατέρας της απαισιοδοξίας, όπου έλεγε ότι η ζωή είναι μία διαρκής αναβολή του θανάτου, τι νόημα έχει; Από τις ιδέες του επηρεάστηκαν και αυτοκτόνησαν εκατοντάδες φοιτητές του, ενώ εκείνος παρέμεινε στη ζωή ειρωνεύοντάς τους και έχοντας γίνει πλούσιος από τις πωλήσεις των βιβλίων του. Επίσης ο Νίτσε πέθανε τρελός, έλεγε στους νέους: ''θρηνήστε χριστιανοί, δεν υπάρχει Θεός''. Άμα αυτά τα πιστέψει ο άνθρωπος είναι ξεκρέμαστος, απελπίζεται-τρελαίνεται. Οι χριστιανοί έχουν διέξοδο τον Χριστό που είναι η αιώνια ζωή, η οδός και η αλήθεια.

  4ον.Απελπίζεται ο άνθρωπος από πληγωμένο εγωισμό, από ερωτική απογοήτευση, πόσοι νέοι και νέες δεν κατάπιαν φαρμάκια και πέθαναν πάνω στο άνθος της ηλικίας τους.

  5ον.Αν πάρει κάποιος λάθος μονοπάτι στη ζωή του: π.χ. δεν παντρεύτηκε τον κατάλληλο σύζυγο, αν δεν προόδευσαν τα παιδιά του, αν δεν βρει την εργασία που του ταιριάζει...μέσα του έρχεται σε σύγκρουση, απελπίζεται, γιατί αντί να πιστέψει στο Θεό, πίστεψε σε ανθρώπους, χρήμα, πολιτικούς, αλλά όλα αυτά μας απογοητεύουν, μόνο ο Θεός είναι αξιόπιστος. Έλεγε κάποιος γέροντας: ''αν στηριχτείς στον εαυτό σου στην δύσκολη στιγμή δεν θα μπορέσεις να σηκωθείς, γιατί θα είσαι μόνος σου-αν στηριχτείς στους ανθρώπους πάλι δεν θα είναι αρκετή η βοήθειά τους-αν όμως στηριχτείς στο Θεό θα ξεπεράσεις και τον μεγαλύτερο πειρασμό, γιατί ο Θεός έχει μια μπουλντόζα και ισοπεδώνει όλα τα βουνά και ανοίγει δρόμους.π.χ.Ο βασιλιάς της Γαλλίας Λουδοβίκος, είχε δόξα, εξουσία, πλούτο και νόμιζε πως ήταν ευτυχισμένος. Ρώτησε τον αρχιερέα των ανακτόρων:

-Ποιος είναι ο ευτυχέστερος των ανθρώπων;

-Ο Θεός!

-Όχι από τους ανθρώπους να μας πεις.

-Όποιος μοιάζει στο Θεό.

-Και τι είναι εκείνο που μας κάνει να μοιάζουμε στο Θεό;

-Η αρετή βασιλεύ.

Όταν δεν βάλλεις στόχο της ζωής σου το συμφέρον το υλικό, που μια μέρα θα σε εγκαταλείψει, αλλά έχεις προτεραιότητα την αρετή και την αγιότητα, ποτέ δεν θα σε πνίξει η νύχτα της απελπισίας.

Η απελπισία είναι εμπόδιο στην πνευματική ζωή. Η ψυχή όταν είναι θλιμμένη, δεν μπορεί να ακούσει τον λόγο του Θεού, ούτε να προσευχηθεί σωστά: π.χ.Όταν οι Ιουδαίοι εργάζονταν στην λάσπη και έφτιαχναν πλίνθους ως δούλοι του Φαραώ στην Αίγυπτο, τους πλησίασε ο Μωυσής για να τους μιλήσει, δεν έδωσαν προσοχή στους λόγους του, εξαιτίας της θλίψης της αιχμαλωσίας. π.χ.Στον Μυστικό Δείπνο οι μαθητές όταν άκουσαν από τον Χριστό για τις μαστιγώσεις και τις φυλακίσεις,η ψυχή τους γέμισε λύπη.

Ο Θεός φύτεψε την λύπη μέσα στην ψυχή του ανθρώπου, για να τον οδηγεί σε πνευματικό κέρδος και στην μετάνοια από τις κακές πράξεις:π.χ.ο απόστολος Πέτρος με την μετάνοια, με τα δάκρυα, θεράπευσε το έλκος της φοβεράς αμαρτίας της άρνησης του Κυρίου.

Η υπερβολική όμως λύπη καταστρέφει. Γι' αυτό ο απόστολος Παύλος είπε γι' αυτόν που αμάρτησε στην Κόρινθο: ''Συμπεριφερθείτε του με αγάπη, μη τυχόν κυριευθεί από υπερβολική λύπη''. Όπως το δηλητήριο της οχιάς σε μικρή δόση κάποτε θεραπεύει, σε υπερβολική θανατώνει.

Η κατάθλιψη-απελπισία-αθυμία, αντιμετωπίζεται με την μελέτη της Αγίας Γραφής και άλλων πνευματικών βιβλίων-με την συζήτηση και την συναναστροφή με ευλαβείς ανθρώπους-με παρηγορητικά λόγια ''άλατι ηρτημένα''-με την μυστηριακή ζωή:πολλοί άνθρωποι μετά την εξομολόγηση νοιώθουν μεγάλη ψυχική ανακούφιση,''ξαλάφρωμα της ψυχής'' και με το συνδυασμό της Θείας Κοινωνίας αναζωογονούνται μέσα στον αγιαστικό χώρο της Εκκλησίας μας.  

Ιερείς, δάσκαλοι, γονείς, σύζυγοι, βιοπαλαιστές, κοπιάζετε, μην απελπίζεστε, έχουμε αρχηγό τον νικητή Χριστό. ''Πάντα ἰσχύω ἐν τῷ ἐνδυναμούντι με Χριστῷ''.

Διαβάστηκε 9322 φορές