Δευτέρα, 12 Οκτωβρίου 2015 20:43

Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΩΣ (1η ομιλία κύκλου Επερινών κηρυγμάτων)

Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(2 ψήφοι)

     Με την Χάρη του Θεού και την ευλογία του Σεβασμιωτατου Μητροπολίτη Χαλκίδος κ.κ. Χρυσοστόμου,

ξεκινάει και φέτος ένα ταξίδι, μέσα στη θάλασσα των Ευαγγελικών θησαυρών, τα οποία θα αλιεύσουμε με οδηγούς τους πνεματοφόρους πατέρες της Εκκλησίας μας.

 

     Το θέμα του κύκλου των ομιλιών θα είναι "Οι Παραβολές του Κυρίου".

Παρα-βάλλω =σύγκριση δύο ομοίων γεγονότων - εικόνων. Το 1ο κήρυγμα του κύκλου μας θα είναι η "Παραβολή του Σπορέως".

   Το κεντρικό θέμα της Παραβολής, είναι ο λόγος του Θεού. Όπως ο ήλιος φωτίζει τα μάτια του σώματος, έτσι και ο θείος λόγος φωτίζει τα μάτια της ψυχής. Ο θείος λόγος είναι απαραίτητος για την ψυχή όσο και το ψωμί είναι αναγκαίο για τη ζωή. Ο λόγος του Θεού είναι καθρέφτης, μας δείχνει ποιοι είμαστε μπροστά στο Θεό και ποιοι πρέπει να γίνουμε, "ο ακροατής του λόγου του Θεού μοιάζει με εκείνον που κοίταξε τον εαυτό του σε καθρέφτη" Ιακ. 1,23. Πολλοί άγριοι από τα πάθη άλλαξαν, μετάνιωσαν και έγιναν Άγιοι με αφορμή το Θείο Λόγο.

   Έχουμε χρέος να ακούμε τον θείο λόγο, να τον μελετάμε. Λένε πως μια βασίλισσα η Σαββά ήρθε από χώρα μακρινή στα Ιεροσόλυμα για να ακούσει τον Σοφό Σολομώντα, ο οποίος μιλούσε με παρρησία στο λαό, με παροιμίες (γ βασιλ. ι1). Πόση προθυμία και ενδιαφέρον θα πρέπει να επιδείξουν οι χριστιανοί μελετώντας τους μαργαρίτες τους πνευματικούς, τους οποίους δίδαξε ο Χριστός;                        

   Η διδασκαλία του Κυρίου μας, δεν είναι όμοια με τα συγγράμματα των σοφιστών, τα οποία είναι αξιόλογα και χρήσιμα μεν αλλά δεν έχουν την δύναμη να βοηθήσουν τον άνθρωπο να κερδίσει την αιώνια ζωή. Δεν έχουν συγγένεια με τους διδακτικούς μύθους του Αισώπου, στους οποίους συναντάς αστείες εικόνες από ζώα που μιλάνε· δεν ταιριάζει αυτό το ύφος στον Δεσπότη Χριστό ο λόγος του περιέχει υψηλά και Θεία διδάγματα. Ο Δαβίδ προφήτευσε 1.000 χρόνια προ Χριστού πως θα μιλήσει με Παραβολές για "αλήθειες κρυμμένες από καταβολής κόσμου" οι οποίες θα οδηγούν στη Σωτηρία όσους έχουν αυτιά να τις ακούσουν.

   Οι Παραβολές του Κυρίου είναι δυνατές όσο και τα θαύματα. Ενώ τα θαύματα ανασταίνουν νεκρούς, δίνουν φως σε τυφλούς... ο Θείος Λόγος φωτίζει το νου και δίδει ζωή σε νεκρές πνευματικά ψυχές. Στην δημιουργία του κόσμου, ο Θεός μόνο με το λόγο του "είπε γενηθήτω φως και εγένετο φως"...

   Ο Θείος Λόγος μοιάζει με το σπόρο, είναι διακριτικός, ασήμαντος για τον σύγχρονο άνθρωπο, όμως αυτός ο κόκκος μας δίνει ψωμί, μας συντηρεί και όπως αν χαθεί το ψωμί ο κόσμος θα πεινάσει, ομοίως αν δεν μελετάται ο Λόγος του Θεού θα λιμοκτονήσουμε, θα επικρατήσει ψυχικός θάνατος.

   Ο Χριστός μιλά με Παραβολές για δύο λόγους, 1ον για να αποκαλύψει τον δρόμο της Βασιλείας των Ουρανών στους ταπεινούς και 2ον να αποκρύψει τους μαργαρίτες από τους εγωιστές. π. χ. Μοιάζουν με την πύρινη Στήλη και την Νεφέλη που συνόδευε τους Εβραίους, τους φώτιζε και τους καθοδηγούσε, ενώ τους Αιγύπτιους τους εμπόδιζε. Η 2η κατηγορία είναι εκείνοι που ενώ έχουν αυτιά δεν ακούνε. Αυτοί μπορεί κάποτε να καταλάβουν τον Θείο Λόγο όταν θα ωριμάσουν, ή έστω στην 2α Παρουσία θα είναι το ελαφρυντικό τους ώστε να βοηθηθούν από την ευσπλαχνία του Θεού. Πολλοί από περιέργεια πήγαιναν να ακούσουν το Διδάσκαλο, αν και δεν ήταν έτοιμοι πνευματικά, παρόλο που άκουγαν ευχάριστα τα λόγια του Χριστού. Είναι προνόμιο του "γνναι τ μυστήρια τς βασιλείας το Θεο, τος δ λοιπος ν παραβολας, να βλέποντες μ βλέπωσι... Η γνώση του Θεού είναι "τιμιωτερα λίθων πολυτελών".

     Ο Θεός ρίχνει το σπόρο Του, "λόγο" - σε όλους, υπάρχουν όμως τέσσερις κατηγορίες ανθρώπων των οποίων η καρδιά μοιάζει με το έδαφος ενός αγρού. Η 1η μοιάζει με τον δρόμο τον πατημένο που έπεσε ο σπόρος και ήρθαν τα πουλιά =πτερωτοί λογισμοί οι οποίοι έφαγαν τον σπόρο, Θείο Λόγο. Ο άγιος Ιωάννης ο Κολοβός λέει, όταν σε πολεμούν λογισμοί κάνε ότι ο διαβάτης στην ερημιά που τον κυνηγάει θηρίο. Βρίσκει ένα δένδρο και σκαρφαλώνει για να σωθεί. Κι εγώ καταφεύγω στο Λόγο του Θεού και γλιτώνω από τους λογισμούς. Ομοιάζουν οι άνθρωποι της κατηγορίας αυτής με τους γαμπρούς του Λωτ που ενώ τους προειδοποιούσε για την καταστροφή των Σοδόμων εκείνοι τον ειρωνεύονταν. Έτσι κάνουν όσοι χλευάζουν τους χριστιανούς επειδή νηστεύουν, ή όταν τους μιλήσεις για Κρίση, για μετάνοια κλείνουν τα αυτιά τους.

     Η 2η κατηγορία εδάφους είναι η πετρώδης. Είναι καλύτεροι ακροατές Θείου Λόγου, δεν αδιαφορούν, δεν απιστούν, έχουν λίγο χώμα και προς στιγμήν ανθεί ο σπόρος, όμως δεν είναι σταθεροί, μόνιμοι. Ενώ αρχικά με χαρά δέχονται τον Λόγο, επειδή είναι επιπόλαιοι, δεν έχουν βαθιές ρίζες, αξίες και σε καιρό πειρασμού απομακρύνονται. Υπάρχουν χριστιανοί που πλησιάζουν στην εκκλησία επειδή τους προσελκύει ένας καλός τρόπος ιερέα... Όταν όμως ακούσουν ένα σκάνδαλο στην Τηλεόραση, βάζουν στο ίδιο τσουβάλι όλους τους χριστιανούς (ταυτίζονται με πρόσωπα). Όμως μελετώντας την πορεία της Εκκλησίας θα διαπιστώσει, συνεχείς πειρασμούς - αιρέσεις - διωγμούς... θα καταλάβαινε πως με ανθρώπινους υπολογισμούς θα είχε καταστραφεί. Όμως ο Χριστός επίτηδες επιτρέπει κύματα ώστε να ξεχωρίζει το τοπίο από εκείνους που βρίσκονται με το ένα πόδι στην εκκλησία.

   Η 3η κατηγορία η γη η ακανθώδης. Αναφέρετε σε εκείνους οι οποίοι ενώ βρίσκονται κοντά στην Εκκλησία, ενώ η καρδιά τους είναι σαν οργωμένο χωράφι παράλληλα συν-αυξάνουν τα αγκάθια μαζί με τον σπόρο. Μαζί με τον Λόγο του Θεού που καρποφορεί μέσα τους, υπάρχουν 3 εμπόδια σύμφωνα με τους πατέρες, ο πλούτος – οι μέριμνες – οι ηδονές. Μοιάζουν οι άνθρωποι αυτοί σαν να έχουν στο στόμα τους ένα ωραίο φαγητό και αφού το μασήσουν και απολαύσουν την γλυκιά γεύση, έπειτα το φτύνουν και έτσι χάνουν την ωφέλεια από την τροφή. Δεν αφήνουν μια χαραμάδα στην καρδιά τους να ενεργήσει η πρόνοια του Θεού, πνίγονται από άγχος και αγωνία γιατί ενώ προσεύχονται με το στόμα η καρδιά τους είναι στραμμένη στα υλικά αγαθά, σε παλιά πάθη που τελικά δεν έχουν αποκοπεί, επανέρχονται εωσότου τους σφίγγουν και τελικά τους κερδίζουν. Πρέπει λοιπόν να μάθουμε να ελπίζουμε στην πρόνοια του Θεού, χωρίς να παύουμε να φροντίζουμε τα αναγκαία για την προκοπή στη ζωή μας. Π.χ. ένας μοναχός στο Άγιο Όρος ζητούσε επίμονα από τον γέροντα να αγοράσουν μαρμελάδες για να παίρνουν γλυκόζη οι μοναχοί στην πολύ βαριά νηστεία της Μ. Σαρακοστής. Ο γέροντας αρνιόταν, ο μοναχός επέμενε, ώσπου του είπε πως: - Αν θέλει η Παναγία θα μας στείλει, ας αρκεστούμε σε όσα έχουμε… μετά από πολλές αντιρρήσεις του μοναχού κάποιος γέροντας από άλλη σκήτη πήρε τυχαία τηλέφωνο και παρακάλεσε να πάνε να πάρουνε δυο κούτες μαρμελάδες επειδή είχε ζάχαρο και δεν έπρεπε να τρώει… Ας μάθουμε να κάνουμε υπομονή και πρώτα «ζητετε δέ πρτον τήν βασιλείαν το Θεο καί τήν δικαιοσύνην ατο, καί τατα πάντα προστεθήσεται υμιν».

   Η 4η κατηγορία εδάφους η καλή γη, είναι εκείνοι που έχουν μέσα τους τον καρπό του Αγίου Πνεύματος « δ καρπς το Πνεύματος στιν γάπη, χαρά, ερήνη, μακροθυμία,. χρηστότης, γαθωσύνη,. πίστις» γι αυτό ο Λόγος του Θεού καρποφορεί. Και αν μεν η καρδιά αποδειχθεί γη αγαθή, τότε ο σπόρος μεγαλώνει και αποδίδει καρπούς μετανοίας, τριάκοντα, εξήκοντα, εκατό. Ας ευχηθούμε με την Χάρη του Θεού, όλοι μας να καταφέρουμε να οργώσουμε το χωράφι της ψυχής μας και να αφήσουμε τον σπόρο – Λόγο του Θεού να φυτέψει αρετές και στη δική μας καρδιά.

30 Σεπτεμβρίου 2015

ΕΣΠΕΡΙΝΟ ΚΗΡΥΓΜΑ

π. Χαράλαμπος Ραμαντανάκης

Εφημέριος Παναγίας Παραβουνιώτισσας

Διαβάστηκε 5071 φορές